Net als alle levensvormen moet het pijnlichaam zich regelmatig voeden - nieuwe energie opnemen - en het voedsel dat het nodig heeft om de voorraden aan te vullen bestaat uit energie die overeenkomt met zijn eigen energie, dat wil zeggen, energie met een vergelijkbare frequentie. Voor het pijnlichaam is elke emotioneel pijnlijke ervaring bruikbaar als voedsel. Daarom gedijt het zo goed op negatief denken en op drama in relaties. Daarom blijven we maar naar het dagelijkse nieuws kijken met al zijn pijn en ellende. Daarom blijven we ons storen aan onze relaties en situaties. Daarom blijven we een situatie of mens veroordelen. Het pijnlichaam is een verslaving aan ongelukkig-zijn. DE TRIGGERHet pijnlichaam kan het onbeduidendste voorval, iets wat iemand zegt of doet, zelfs een gedachte, als trigger gebruiken. Al het denken is energie en het pijnlichaam voedt zich met de energie van je gedachten. De trillingsfrequentie van het pijnlichaam komt overeen met die van negatieve gedachten, en daarom kunnen alleen die gedachten het pijnlichaam voeden. Emoties uit het pijnlichaam krijgen al snel controle over je denken en als je verstand eenmaal in de macht van het pijnlichaam is, wordt je denken negatief. De stem in je hoofd gaat treurige, angstige of boze verhalen vertellen over jezelf of over je leven, over dat van andere mensen, over vroegere, toekomstige of denkbeeldige gebeurtenissen. De stem verwijt, beschuldigt, klaagt, fantaseert. En je identificeert je helemaal met wat de stem zegt en gelooft al zijn verdraaide gedachten. Op dat punt is de verslaving aan ongelukkig-zijn begonnen. Je bent gevangen in je eigen film of droom, in je eigen hel. Voor jou is het echt en is er geen andere werkelijkheid mogelijk. EEN VICIEUZE CIRKELHet is niet zozeer zo dat je de stroom van negatieve gedachten niet kunt stopzetten, maar dat je het niet wilt. Dat komt omdat het pijnlichaam op dat moment door jou leeft en zich voor jou uitgeeft. En voor het pijnlichaam is pijn genot. Het voedt zich met drama. Met genoegen verslindt het elke negatieve gedachte. Daarom floreren de magazines en de media, omdat ze weten dat slecht nieuws een zeer gewild voedsel is. In feite is de gebruikelijke stem in je hoofd nu de stem van het pijnlichaam geworden. Die heeft de interne dialoog overgenomen. Er is een vicieuze cirkel gecreëerd tussen het pijnlichaam en je denken. Elke gedachte voedt het pijnlichaam en op zijn beurt wekt het pijnlichaam meer gedachten op. EEN PSYCHISCHE PARASIETOp een bepaald moment, na een paar uur of zelfs na een paar dagen, is het verzadigd en keert het terug naar de sluimertoestand, een uitgeput organisme en lichaam achterlatend dat veel vatbaarder is voor ziekte. Als dat je in de oren klinkt als een soort psychische parasiet heb je gelijk. Dat is het precies. Het pijnlichaam krijgt nooit genoeg, heeft altijd honger. Ze vergroten de behoefte van het ego aan vijanden enorm. Door hun reactiviteit worden nogal onbetekenende zaken opgeblazen wanneer ze andere mensen in hun drama betrekken door ze op te stoken. Onbewust van de pijn die de mensen in zich dragen projecteren ze de pijn door hun reactie op gebeurtenissen en situaties. Door een volkomen ontbreken van zelfbewustzijn zien ze geen verschil tussen een gebeurtenis en hun reactie op die gebeurtenis. Voor hen zit het ongelukkig-zijn en zelfs de pijn in de gebeurtenis of de situatie buiten hen. Onbewust van hun eigen toestand weten ze niet eens dat ze diep ongelukkig zijn, dat ze lijden. Het is echter niet het pijnlichaam maar de identificatie ermee die het lijden veroorzaakt dat je jezelf en anderen aandoet. Niet het pijnlichaam maar de identificatie ermee dwingt je het verleden telkens opnieuw te beleven en houdt je in een toestand van onbewustheid. Een belangrijke vraag is: kan ik me bevrijden van deze identificatie met het pijnlichaam? Het antwoord is ja! De emotie is niet wie je bent. Wil je weten hoe, lees dan verder. KLIK HIEROFTERUG NAAR OVERZICHT
